Przedstaw siebie
Na imię mi Kamil. Mam 27 lat. W
niemowlęctwie przeszedłem odkleszczowe zapalenie opon mózgowych. Cierpię na
niedowład lewych kończyn.
Czemu akurat planszówki i gry
wideo ? Jak to się zaczęło?
Zaczęło się w dzieciństwie.
Planszówki, gry wideo a w szczególności gry RPG pozwalały mi oderwać się od
problemów codzienności i wyjść poza ramy ograniczeń swojego ciała. Z wiekem
zacząłem w inny, lepszy sposób postrzegać siebie i swoją niepełnosprawność.
Moje zainteresowania przestały być formą ucieczki, stały się
pełnowartościowymi, rozwijającymi hobby. Lubię mawiać, że moja wyobraźnia
definiuje to kim jestem.
Co wpłynęło na rozpoczęcie pracy
w wydawnictwie gier i serwisach angryboardgamer.pl
i nintendoswich.pl?
Działalność w obu tych redakcjach
to zajęcie „po pracy”. Rok temu tuż po zakończeniu pracy dla wydawnictwa gier
planszowych G3 (aktualnie pracuje w firmie zajmującej się e-commercem) miałem incydent około udarowy. W tamtym czasie nie miałem
zdrowia do podjęcia pracy na pełny etat – nie chciałem siedzieć z założonymi
rękoma i odpowiedziałem na ogłoszenia naboru do redakcji. Współpraca z obiema
redakcjami dała mi poczucie celu w trudnym czasie. Poznałem tam wiele
wspaniałych osób.
Twoje zainteresowanie grami
planszowymi doprowadziło do zebrania sowitej kolekcji. Czy mógłbyś opowiedzieć
o swoich zdobyczach? Czy masz gry, które traktujesz jako białe kruki swojej
kolekcji?
Każda z moich gier jest dla mnie
na swój sposób wyjątkowa. Aktualnie jednymi z rzadszych egzemplarzy w mojej
kolekcji jest gra planszowa „Chaos w Starym Świecie” i podręcznik główny do
polskiego wydania drugiej edycji gry fabularnej „Wampir: Maskarada”.
Gdybyś miał wymienić trzy gry
planszowe i gry wideo, które wpłynęły na to, co robisz współcześnie, to co by
to było?
Dungeon Siege – gra komputerowa
dzięki, której zainteresowałem się fantastyką.
Warhammer Fantasy Roleplay 2 ed.
– gra dzięki, której poznałem czym są gry fabularne/RPG.
Horror w Arkham 2 ed. – pierwsza
zaawansowana gra planszowa w jaką miałem okazję grać. Osadzona w świecie mitów
Cthulhu wykreowanym przez H.P Lovecrafta.
Czy oprócz gier planszowych i
wideo masz jakieś inne pasje bądź hobby?
Tak. Są to fantastyka,
science-fiction, koszykówka i szeroko pojęta popkultura.
Na swoim fanpage’u piszesz, że
jesteś szczęśliwym mężem i ojcem. Czy według Ciebie posiadanie
niepełnosprawności wpływa w jakikolwiek sposób na znalezienie miłości? Jeżeli
możesz, uzasadnij swoją opinię.
Myślę, że wszystko zależy od tego
w jaki sposób osoby niepełnosprawne postrzegają samych siebie. To prawda, że
nie każda zdrowa osoba jest gotowa na związek z niepełnosprawnym (szczególnie
jeśli mowa o cięższych chorobach). Z drugiej jednak strony kocha się za
osobowość i cechy charakteru. Nie jestem jedyną osobą niepełnosprawną, która
posiada partnera/partnerkę więc jak najbardziej jest to możliwe. Kiedy widzimy
siebie jedynie przez pryzmat choroby i skupiamy się głownie na niej to takie zachowanie
prędzej czy później przeniesie się na drugą połówkę i skutecznie ją odstraszy.
To pytanie ma niejako związek z
poprzednim. Otóż czy w Twoim przypadku ciężko być ojcem, będąc osobą z
niepełnosprawnością?
Najtrudniej jest odpowiadać na
niewygodne pytania dorastających dzieci i żyć z wiedzą, że nie we wszystkim
będę w stanie im pomóc.
Czy w swoim życiu napotykasz na
przeszkody? Jeśli tak to w jaki sposób sobie z nimi radzisz?
Odkąd zmieniłem spojrzenie na
siebie i swoją niepełnosprawność jest ich coraz mniej. To prawda, że nie jestem
w stanie zrobić wszystkich rzeczy, które robią osoby zdrowe. Jest jednak wiele
aktywności, które tak jak osoby zdrowe wykonam, ale w inny sposób. Dla mnie był
to klucz do zaakceptowania siebie. Codzienność osób z niepełnosprawnościami nie
jest gorsza od codzienności osób zdrowych – jest po prostu inna.
Gdzie widzisz siebie za 10 lat?
Przy żonie, dzieciach i
przyjaciołach. Dalej będę rozwijał swoje pasje i prowadził szczęśliwe życie.
Nie znam gier wymienionych, ale planszówki uwielbiam! Serio! Mogłabym grać w nie godzinami 😍😍
OdpowiedzUsuńTak! Planszówki są świetne, za młodu trochę się grało ;)
UsuńBez pasji życie byłoby nudne... Świetny wywiad, oby więcej takich.
OdpowiedzUsuńDokładnie! Bez pasji, marzeń życie byłoby mega nudne. :)
UsuńŚwietny post zapraszam na mojego bloga. https://gadzetykasi.blogspot.com/?m=1
OdpowiedzUsuńDzięki :) Na pewno zajrzę na blog :)
Usuń